Elemento | Bazformo | Statuso | BRO | Oficiala difino | France | Angle | Germane | Pole | Ruse | Hispane | Itale | Katalune | Portugale |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
KONEKT/ | konekt/i | 9OA |
konekt/i. Kunigi, interligi objektojn tiel, ke ili funkciu kiel partoj de unu tuto (de cirkvito, de komputila aŭ telefona reto ktp.): ŝi konektis la komputilon kun la poŝtelefono per kablo; tiu aparato funkcias konektite (al la Interreto, al komputilo), dum ĉi tiu, senkonekte (= aŭtonome); ĉi tiu kablo konektas partojn de la cirkvito; la paciento estas konektita al artefarita reno. konekt/o 1 Ago konekti, konektado. 2 Stato esti konektita, konektiteco: mi havas (ret)konekton; konekto mankas; la konekto perdiĝis. mal/konekt/i. Ĉesigi, rompi konekton: malkonekti aparaton. |